Nagkasakit at kinalaunan, namatay rin ang tatay ng kaibigan ko. Maganda ang relasyon niya sa kanyang tatay. Kaya naman, marami pa siyang tanong sa kanyang tatay. At nais pa niyang makipagkuwentuhan na sana nagawa pa nila. Marami rin siyang mga bagay na hindi pa nasasabi sa kanyang ama. Isa namang mahusay na tagapayo ang kaibigan ko.

Malapit na po ba tayo? Malapit na ba? Wala pa ba? Paulit-ulit na tanong ng anak ko sa akin noong bumiyahe kami ng 16 oras papunta sa Arkansas mula sa Colorado sa bansang Amerika. Kung babayaran lang nila ako sa bawat pagsagot ko sa tanong nila, malamang marami na akong naipong pera.

Inilaan ng bilyonaryong negosyante ang natitirang mga taon sa kanyang buhay sa pamamagitan ng pagbibigay ng kanyang kayamanan sa iba. Tumulong siya sa pangangailangan ng mga taga Hilagang Ireland para magkaroon ng kapayapaan sa kanilang bansa. Tumulong din siya para mapaunlad ang sistema ng kalusugan sa bansang Vietnam.

Lumaki ako bilang panganay ng isang pastor. Kada Linggo, malinaw ang inaasahan sa akin: Dapat nasa simbahan ako. Maliban na lang siguro kung may lagnat ako. Pero ang totoo, gustung-gusto kong magsimba, at nagpupunta ako doon kahit pa may lagnat talaga ako.

Sa wakas, narating na rin ni Annie Dillard ang Bethlehem’s Grotto of the Nativity na itinuturing na lugar kung saan ipinanganak si Jesus. Sa loob ng isang simbahan, naroon ang grotto na pinalilibutan ng mga kandila at lampara na nagbibigay liwanag dito. Makikita rin sa sahig nito ang larawan ng bituin na gawa sa pilak na siyang tanda ng napakahalagang pangyayari…