Noong June 11, 2002, nagsimula ang kompetisyon na American Idol. Bawat linggo, umaawit ang mga kalahok ng sarili nilang bersyon ng mga sikat na kanta, at boboto ang mga manonood kung sino ang tutuloy sa susunod na round ng kompetisyon.

Maraming oras ang ginugol ko noon sa paghanap ng diamante para sa singsing pang-engagement. Nabagabag ako: paano kung hindi ko makita ang pinakamaganda?

Pinaplano ng pamilya namin na kumuha ng isang tuta, kaya ilang buwang nag-research ang anak kong 11 anyos. Alam niya kung ano ang dapat kainin ng aso at kung paano ito ipapakilala sa bagong bahay—kasama ng iba pang napakaraming detalye. Kaya maingat naming inihahanda ang isang kuwarto. Sigurado akong marami pang magiging sorpresa habang inaalagaan namin ang aming bagong tuta, pero…

Makaagaw pansin ang nakasulat sa isang billboard. Sinabi roon, ‘Tumakas’. May mababasa ring ilang benepisyo ng pagkakaroon ng hot tub o paliguan na mayroong mainit na tubig. Naisip ko na magandang magkaroon kami nito sa loob ng bahay. At parang nasa bakasyon ka kapag meron ka nito. Kaya naman, bigla akong nagkaroon ng pagnanais na makatakas sa mga ginagawa ko.

“Hindi ako makapaniwalang tapos na ang Pasko,” malungkot na sabi ng anak ko. Alam ko ang nararamdaman niya: Nakakawalang-sigla talaga ang pagtatapos ng Pasko. Nabuksan na ang mga regalo. Itinabi na ang Christmas tree at mga ilaw. Matamlay ang Enero, at biglang parang ang layo na ng Pasko at ng lahat ng damdaming kasama nito.