Naatasan ang kaibigan kong si Janice na maging manager ng departamento nila. Nalula siya sa responsibilidad dahil ilang taon pa lang siya sa kumpanya. Nanalangin siya sa Dios at pakiwari niya, nais ng Dios na tanggapin niya ang bagong tungkulin sa kanya – pero may takot pa rin siya na baka hindi niya ito kayanin. Sabi niya sa Dios: “Paano…

Kahanga-hanga talaga ang paunang aral sa aikido na isang tradisyonal na sining pagtatangol ng mga Hapon. Seryosong sinabi ng guro, “Tumakbo palayo” ang unang tugon. “Lalaban ka lang kung hindi ka makakatakbo.” Takbo palayo? Hindi kaya baliktad ito? Bakit pagtakbo palayo sa away ang tinuturo ng magaling na guro? Pero paliwanag niya na pag-iwas sa away ang pinakamagandang depensa. Oo…

May dalawang drayber ng kotse ang nagsisigawan dahil ayaw magpauna ng bawat isa para makadaan. Masasakit na mga salita na ang lumalabas sa kanilang mga bibig. Ang masama pa rito ay nangyayari ang away na ito sa paradahan ng isang simbahan. Maaaring kakapakinig pa lamang ng mga drayber na ito ng sermon tungkol sa pag-ibig, pagpapaumanhin, o pagpapatawad pero nakalimutan…

Sama-samang ipinagdiriwang ng mga pamilyang Tsino ang Bagong Taon. Panahon din namin ito upang sundin ang aming kaugalian. Tulad ng pagbili at pagsusuot ng bagong damit, paglilinis ng bahay, at pagbabayad ng utang. Ito ang nagpapa- alala sa amin na maaari na naming kalimutan ang nakaraan at magsimula ng bagong buhay sa bagong taon.

Gusto nang umalis ni James sa trabaho niya na nakaka-stress, mahaba ang oras, at may di-makatuwirang boss. Pero may mga bayarin siya, asawa, at isang batang anak na kailangang alagaan. Natutukso na siyang mag-resign pero pinaalalahanan siya ng asawa niya: “Maghintay lang tayo at tingnan natin kung ano’ng ibibigay sa atin ng Dios.”